جهان ، حدیث نفس خداوند است.

خداوند فقط با خود سخن می گوید ،

نه با چیزی دیگر.

زیرا جز او چیزی وجود ندارد.

خداوند با خود سخن می گوید ،

در نفس او ،

ابر و باد و باران و آدم و گیاه و ستاره

شکل می گیرند.

پدیده ها ، کلمات خداوندند.

کلمات خداوند نامحدودند.

پدیده ها ، حاصل امر «کن»اند.

امر «کن» ، کلمه است.

هیچ پدیده ای از قلمرو امر «کن» بیرون

نیست.

خداوند ،

در آیینه ی کلمات خود ،

خویشتن را به تماشا نشسته است.

از غارهای خواب آلوده ی ذهن بیرون

بیاییم؛

کاخ روشنی و سبکبالی را در آشیانه ی

دل بنا کنیم.